بعضی از باکتریها ماده لزجی از خود ترشح می کنند که خارج از سلول و پیرامون آن جمع می شود و دیواره سلولی را می پوشاند . این لایه کپسول نامیده می شود که ضخامتهای متفاوت و چسبندگی متغیر دارد. اندازه کپسول به محیط کشت میکروبی بستگی دارد و همچنین باکتریهای بیماریزا ، در بین باکتریهای تولید کننده کپسول ، کپسولهای بزرگتری دارند. جنس این کپسول از پلی ساکارید است که در آب محلول و غیر یونی است ...
کاربرد کپسول در باکتریها :
در این ویدیو سلولی را میبینیم که توسط یک باکتری درون سلولی به نام لیستریا آلوده شده است. باکتری لیستریا با کتری خطرناکی است که می تواند با القا کردن فاگوسیتوز در سلول میزبان وارد آن سلول شود و بعد از فاگوسیته شدن می تواند با پاره کردن غشای فاگوزوم از داخل آن فرار کرده و وارد سیتوپلاسم سلول میزبان شود. لیستریا در داخل سیتوپلاسم سلول میزبان با القا کردن ساخته شدن رشته های اکتینی در سلول حرکت می کند و نهایتا می تواند به همین طریق از سلولی به سلول دیگر وارد شود.
ادامه مطلب ...
آنتی بیوتیک ماده ای شیمیایی است که جانداران ذره بینی یا میکروب ها مانند باکتری،قارچ یا آغازی (پروتوزوآ) را از بین می برد یا رشد آنها را متوقف می کند.
واژه آنتی بیوتیک از «آنتیبیوسیز» گرفته شده است. آنتی به معنی «ضد» و بیوسیز به معنی «زیست» است. آنتی بیوتیکها فقط انواع معینی از موجودات میکروسکوپی (مثل باکتریها) را از بین میبرند. در واقع آنتیبیوتیکها مواد شیمیاییاند که از برخی موجودات ذرهبینی مثل باکتری و کپک و یا برخی از گیاهان به دست میآیند.
عصر استفاده از آنتیبیوتیک از حدود سال ۱۹۲۸ میلادی با کشف نوعی «پنیسیلین» توسط «سرالکساندر فلمینگ» آغاز شد. پنیسیلین در درمان ذاتالریه سرفه التهاب گلو، کورکها، زخمها و غیره موثر است. «استرپتومایسین» نوع دیگری از آنتی بیوتیک است که برای درمان بیماری سل استفاده میشود.