فیلم آلودگی سلول با لیستریا

فیلم آلودگی سلول با لیستریا

در این ویدیو سلولی را میبینیم که توسط یک باکتری درون سلولی به نام لیستریا آلوده شده است. باکتری لیستریا با کتری خطرناکی است که می تواند با القا کردن فاگوسیتوز در سلول میزبان وارد آن سلول شود و بعد از فاگوسیته شدن می تواند با پاره کردن غشای فاگوزوم از داخل آن فرار کرده و وارد سیتوپلاسم سلول میزبان شود. لیستریا در داخل سیتوپلاسم سلول میزبان با القا کردن ساخته شدن رشته های اکتینی در سلول حرکت می کند و نهایتا می تواند به همین طریق از سلولی به سلول دیگر وارد شود.

  لیستریا مونوسیتوژنز باکتری غیر اسپورزا، غیر شاخه دار، منظم، کوتاه، گرم مثبت و بی هوازی اختیاری است که آن را از خاک، غذای حیوانات، آب، مدفوع، گوشت و فرآورده های آن، شیر و لبنیات و سبزیجات جدا نموده اند [16، 2]. لیستریا منوسیتوژنز عامل بیماری لیستریوز است که از بیماری های مشترک انسان وحیوان می باشد. در بزرگسالان غیر باردار، مننژیت اولیه، انسفالیت ، یا سپتی سمی ایجاد می کند . بیماران مسن تر یا افرادی که مستعد هستند و ایمنی سلولی آن ها پایین است، مانند گیرندگان پیوند اعضاء، مبتلایان به لنفوم و ایدز افرادی هستند که مشخصاً مستعد بیماری هستند . تمایل لیستریا مونوسیتوژنز به سیستم عصبی مرکزی منجر به بیماری حاد می شود که معمولاً میزان کشندگی آن بالاست بنحوی که در موارد اپیدمیک عفونت مواد غذایی میزان مرگ و میر 40-30 درصد و در افراد مستعد تا 75 درصد هم گزارش شده است [1]. و در بین افرادی که از بیماری بهبود یافته اند، علایم نورولوژیک باقی می گذارد . بارداری خطر ابتلا به لیستریوز را افزایش می دهد . لیستریا مونوسیتوژنز در زنان باردار معمولاً باعث بیماری باکتریمی مشابه آنفولانزا می شود که اگر درمان نشود، می تواند به التهاب جفت و یا پرده آمنیوتیک و عفونت جنین و در نهایت سقط، به دنیا آمدن نوزاد مرده و یا تولد زودهنگام منجر شود، چرا که این باکتری قادر به عبور از جفت است [17]. در عفونت لیستریوزیس در زنان باردار معمولا هیچ علامت مشخصی وجود ندارد یا فقط سابقه‌ای از بیماری شبه آنفولانزا و خود محدود شونده در مدت سه ماهه آخر بارداری وجود دارد. اما علایمی همچون تیره شدن مایع آمنیوتیک، دردکمر، تب و لرز، زایمان زودرس و التهاب کلیه و لگن می‌تواند از نشانه‌های لیستریازیس باشد. بیش از 95 درصد موراد جدا شده از موراد تک گیر و همه گیر لیستریوز انسانی به سروتیپ های 1.2a ، 1.2b، 1.2c و 4b اختصاص دارد [3، 4، 6، 13] . مهمترین روش انتقال این باکتری از راه مواد غذایی می باشد [8]. از سال 1980 موارد زیادی از درگیری با این باکتری به صورت اپیدمی یا موارد تک گیر بر اثر مصرف غذای آلوده گزارش شده است [8، 14، 15، 10،9، 18 ]. از آنجاییکه این باکتری در همه جا یافت می شود، باید با کنترل بیشتر چرخه تولید و توزیع مواد غذایی تلاش خود را برای پیشگیری از این عفونت افزایش دهیم. پتانسیل بالای خطر آلودگی محصولات گوشتی و شیر خام و پاستوریزه و فرآورده های شیر با این باکتری در مطالعات بسیاری از کشورهای مختلف نشان داده شده است [8]. وضعیت واقعی لیستریا مونوسیتوژنز در ایران ناشناخته است و اطلاعات کمی از حضور لیستریا مونوسیتوژنز در محصولات غذایی که در ایران مصرف میشود در دسترس است. عادت های غذا خوردن ایرانیان نیز با الگوی کشورهای غربی متفاوت است . بجز برخی از غذاهای غربی غذاهای مصرفی در ایران به صورت محلی تولید می شود و به شکل غذاهای سنتی این کشور مصرف می شود